کاشت گلابی

گلابی گیاهی یک درخت گلدار از خانواده گل رز است که حدود 30 گونه دارد. گلابی های معمولی یا اروپایی گونه های عمومی ، کشیده و دانه های سنگین هستند. ارتفاع درخت 20 تا 30 متر است و تنه و شاخه های درخت دارای پوست ضخیم با ترک های طولی است. برگها نازک ، با دمبرگهای بلند است. گلبرگها سفید تا صورتی روشن و میوه آن کروی است. شاخه های اکثر ارقام گلابی اروپایی خار ندارند اما خارهای کوچک روی شاخه های برخی از نمونه های این گیاه دیده می شود. برگها 12-2 سانتی متر طول دارند و لبه های برگها می توانند صاف یا دندانه دار باشند.
گونه های گلابی گونه های درخت گلابی ، شکل تاج ، شکل و رنگ میوه و زمان رسیدن میوه متفاوت است و انواع و اقسام آن نیز متفاوت است. P.communis که معمولاً از آن به عنوان گلابی اروپایی یاد می کنند ، رایج ترین گونه در پرورش این گیاه است. P. pyrifolia را گلابی آسیایی (چینی) می نامند میوه آن تا حدی گرد و سیب مانند است ، بنابراین گاهی اوقات گلابی سیب شکل و سروتینا گلابی شرقی نیز نامیده می شود. P. ussuriensis بومی سیبری است و گلابی سیبری نامیده می شود و میوه های بی مزه تولید می کند و عمدتا به عنوان پایه پیوند گلابی استفاده می شود.

نهال گلابی های مهم ایرانی شامل گلابی درگزی ، گلابی اسپانیایی ، گلابی وحشی ، گلابی نطنز و ... که در لیست بالا مشاهده میکنید .

آبیاری: در سال اول پس از کاشت نهال گلابی  ، درختان جوان باید در یک لایه منظم و عمیق آبیاری شوند تا سیستم ریشه به خوبی گسترش یابد و استقرار یابد. بنابراین ، نهال گلابی می توانند هفته ای دو بار در فصل رشد آبیاری شوند. آبیاری درختان بالغ را می توان در فواصل بیشتری انجام داد. آبیاری زیاد و احتباس آب در خاک باعث زرد شدن و ریزش برگها می شود و سایبان این گیاه پوسیده می شود. میوه های پاییزی در مراحل اولیه رشد می کنند.
نور: نور عامل مهمی در رشد و شکوفایی نهال گلابی است این درختان باید در مکانهایی کاشته شوند که بتوانند در تمام طول روز در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار گیرند. نور ناکافی یکی از دلایلی است که جوانه ها در این درختان تشکیل نمی شوند یا نمی ریزند.
دما: نهال گلابی هنگام مقاومت در برابر سرما در زمستان رفتار متفاوتی دارند ، بنابراین گونه های مختلف نهال گلابی می توانند درجه حرارت از -25 تا -40 را تحمل کنند. جوانه های گلابی برای باز شدن و به ثمر رسیدن در بهار سال آینده به حدود 1500-600 ساعت دمای زیر 7 درجه سانتیگراد نیاز دارند. بنابراین ، چنین گیاهانی را نمی توان در مناطق گرمسیری یا نیمه گرمسیری پرورش داد زیرا نمی توانند جوانه های گل و جوانه های میوه تولید کنند زیرا به دلیل کمبود چنین سردی نمی توانند نیازهای سرد درختان گلابی را برآورده کنند. وجود تابستان گرم و بی باران تأثیر مثبتی در کنترل بیماری آتش سوزی دارد که یکی از مهمترین بیماری های گلابی است.

خاک: نهال گلابی به خاک زهکشی شده خوبی نیاز دارند و خاک سنگین رسی که رطوبت را در خود نگه دارد برای آنها مناسب نیست. با این حال ، در مقایسه با سایر درختان میوه ، درختان گلابی نسبت به سایر درختان میوه در برابر زهکشی خاک مقاومت بیشتری دارند. با این حال ، اگر انتظار داریم این درختان عملکرد خوبی داشته باشند ، بهتر است خاک مناسب زهکشی برای آنها فراهم شود. به عنوان مثال ، هنگامی که قصد کاشتن نهال گلابی در یک باغ یا باغچه منزل را دارید ، بهتر است خاک باغچه را با عمق حدود 1 متر با حدود 10-20 درصد شن و ماسه مخلوط کنید (دانه های شن 1-2 میلی متر است و شن و ماسه باد برای این منظور مناسب نیست ) از تخلیه مناسب اکثر سیستم های ریشه فعال گیاه اطمینان حاصل کنید. علاوه بر این ، اگر خاک بسیار شنی ، سبک و سنگی باشد ، می توان از درخت زالزالک برای درختان گلابی استفاده کرد. فاصله کاشت مناسب روی ساقه های گلابی معمولی با سایبان گسترده حدود 7-8 متر است ، در حالی که فاصله کاشت مناسب برای درختان کوتاه قد (مانند درختان پایه) 3-4 متر است.
کوددهی: در اولین دوره کاشت نهال گلابی  ، نسبت کود NPK با فسفر بالا 10-52-10 و نسبت کود کل NPK 20-20-20 به سه هزارم است. در مرحله نهایی ، 1 هفته از کود NPK با پتاسیم بالا باقی مانده است 12-12-12 یا 30-5-15 برای میوه های متوسط ​​چیدن ، با نسبت سه هزارم استفاده کنید.

روش کاشت گلابی
کاشت بذر (البته شامل درج های برش) معمولاً برای تولید مواد پایه بذر و استفاده از آن در برنامه های پیوند درخت گلابی استفاده می شود. بعد از حدود 12 هفته ، بذرها را باید در خرده چوب یا خزه خیز اسفناگوم با دمای 2-4 درجه خیس کرد تا بذرها خنک شوند. بذرها را می توان در مخلوطی از خاک برگ و شن در عمق حدود 5/1 سانتی متری کاشت و در مکانی روشن با دمای حدود 20 درجه قرار داد ، وقتی ارتفاع بذر به 10 سانتی متر رسید ، گیاهان و گیاهان جوان را به گلدان های بزرگتر منتقل کنید
پیوند یک روش تکثیر رایج برای این گیاه است. روش های مختلفی برای پیوند وجود دارد که متداول ترین آنها روش پیوند شکم است که در اواخر تابستان انجام می شود. روش دیگر پیوند زدن پیوند زبان است که خصوصاً در گلابی های آسیایی بسیار مفید است و به خوبی کار می کند. در روش پیوند ، پیوندک از درختان با کیفیت و کمیت میوه خوب بدست می آید ، در حالی که ریشه را می توان از درختان گلابی (حاصل از کاشت یا بذرپاشی) در درختان (برای خاک خوب زهکشی شده) بدست آورد. این نوع پایه می تواند باعث کوتوله شدن درختان شود) ، گیاه زالزالک (که برای خاک شنی و سنگی استفاده می شود) انتخاب شد. در میان درختان گلابی از گونه های مختلف درخت ، با توجه به شرایط محیطی می توان از گونه های مختلف درخت به عنوان پایه استفاده کرد ، به عنوان مثال پایه های بذر گلابی برای خاکهایی با بافت خوب و زهکشی کم مناسب هستند. گلابی های سیبری (P.ussuriensis) و گلابی اروپایی (P.communis) (گلابی اروپایی) نسبت به سایر پایه ها از مقاومت بیشتری در برابر سرما برخوردار هستند ، بنابراین بیشتر در مناطقی که ممکن است سرما شدید وجود داشته باشد از آنها استفاده می شود. به دلیل پیکره درخت کوتوله و کوتوله ، P. pyrifolia (گلابی ژاپنی) و P.fauriei (گلابی نخود کره ای) به عنوان پایه پیوند زده شدند.

در مورد درخت ، لطفا توجه داشته باشید که برخی از انواع گلابی (مانند بارتلت یا ویلیامز) با ساقه سازگار نیستند و از بین می روند ، اما راهی وجود دارد که با پیوند از ساقه میانی از این مشکل جلوگیری کنید. این مشکل را می توان با مثالهای گلابی Old Home یا Hardy Hardy حل کرد ، یعنی ابتدا آن را ریشه کن کنید ، سپس در وسط قرار دهید و سپس پیوند گلابی بارتلت یا ویلیامز را در وسط قرار دهید. نوع مواد پایه نیز بر کیفیت و طعم گلابی تأثیر می گذارد ، به عنوان مثال ، اگر از ماده پایه استفاده شود ، میوه نرم و شیرین می شود.
آماده سازی پیوند پیوندک - با ایجاد شکافی شبیه حرف T پیوند را آماده کنید
هرس درختان گلابی: فرض کنید اخیراً و در پایان زمستان نهال گلابی کاشته اید. برای اینکه نهال گلابی در آینده تاج مناسبی داشته باشد ، بهتر است تنه درخت را با فاصله 75-60 سانتی متر از سطح خاک ببرید. همه شاخه ها را از تنه درخت کمتر از 45 سانتی متر از زمین ببرید و حدود 4-6 شاخه با فاصله مناسب را در اطراف تنه اصلی درخت بگذارید. در سال دوم ، از آنجا که ساقه های گلابی تمایل به رشد مستقیم دارند ، شاخه های پایینی با زاویه 45 درجه نسبت به ساقه اصلی بسته می شوند تا رشد و زاویه قرارگیری آنها افزایش یابد ، در صورت عدم توجه ، درخت گلابی بسته و متراکم می شود. او اینگونه است. در زمستان سال دوم شاخه های محکم را تا نیمی از ارتفاع آن بردارید و شاخه های ضعیف را تا دو سوم ارتفاع آن بردارید. در اولین زمستان سال سوم ، شاخه های اصلی و نسبی اصلی درخت را بررسی می کنیم. به همین ترتیب ، طول شاخه های قوی را به نصف و طول شاخه های ضعیف را تقریباً یک سوم کاهش می دهیم. انجام این هرس (کاهش نصف یا یک سوم ارتفاع ساقه) در زمستان سال دوم و سوم نوعی هرس است که در آن سایبان را به صورت بوته می کاریم.

خارهای هرس
میوه گلابی در بالای خارها تشکیل می شود ، از طریق هرس می توانیم باعث ایجاد خار در درخت شویم. در سال اول کاشت و زمستان سال اول شاخه های کوچک را قطع کنید تا حدود 4-5 جوانه روی آنها باشد. در زمستان سال دوم ، این شاخه های جانبی و شاخه های کوتاه را بررسی کنید و دوباره اولین جوانه های گل را در این شاخه های کناری پیدا کنید و ساقه های باقیمانده را پس از اولین جوانه گل ببرید. غنچه های گل ، جوانه هایی با انتهای گرد گنبدی شکل هستند ، برخلاف جوانه های برگ ، نوک جوانه های برگ تیزتر است. کاری که ما در سال سوم انجام دادیم همان سال دوم بود ، اگر در سه سال اول زندگی درخت خوب عمل می کردیم رشته درختان تشکیل می شد.
از سال سوم تا سال چهارم ، با بالغ شدن درختان گلابی ، هر ساله باید هرس آنها به آرامی انجام شود. ابتدا باید ساقه های شکسته ، آسیب دیده ، شکننده و شاخه های شکسته بریده شوند. به همین ترتیب ، اگر ساقه در حال رشد است و به سمت مرکز درخت می رود ، باید آن را قطع کرد. مرکز درخت بهتر است باز و بدون تراکم نگه داشته شود. شما همچنین می توانید سیخ های قدیمی را که از چند سال قبل قوی بوده اند ، قطع کنید. درختان گلابی بالغ نیازی به هرس مخصوص دیگری ندارند.

بیماری ها و آفات:
آفات گلابی شامل شته ها ، کنه های گیاهی و کنه های گیاهی است. در بین این بیماری ها ، بیماری آتش سوزی یکی از مهمترین بیماری های گیاه است که توسط نوعی باکتری آمیلوئید کلرلا ایجاد می شود. وجود تابستان گرم و هوای خشک نقش مهمی در جلوگیری از شیوع این بیماری دارد. ممکن است مناطق آلوده شاخه ها و گلهای برگ چروکیده و سیاه شود ؛ برای ساقه ها ابتدا نوک ساقه آلوده شده ، سپس عفونت به سمت پایین پیش می رود و میوه قهوه ای مایل به قرمز می شود. گاهی اوقات آب خامه ای از ناحیه آسیب دیده ترشح می شود. قسمت بیمار را می توان جدا کرد ، به ویژه در مراحل هرس ، یعنی در اواخر زمستان ، 15 سانتی متر از قسمت سالم ساقه ، و هنگام برش ، لطفا قیچی را با الکل ضد عفونی کنید تا از بیماری یک ساقه جلوگیری کند به ساقه دیگری گسترش دهید. همچنین باکتریها روی برگها می ریزند و در طول زمستان روی خارها و بقایا رشد می کنند ، بنابراین تمیز کردن ریشه های درخت می تواند از شیوع بیماری ها جلوگیری کند.
بیماری پوسیدگی گلابی نوعی ناسازگاری بین پایه و پیوندک در پیوند گلابی است که به دلیل آفت در گلابی ایجاد می شود به عبارت دیگر آفت در گلابی عامل این بیماری گیاهی است. یک دلیل. تنها گلابی مقاوم در برابر این بیماری توس سودوموناس است که به گلابی آنجو نیز معروف است. انواع دیگر گلابی کم و بیش در معرض بیماری گلابی هستند.
از دیگر بیماری ها می توان به لکه سیاه گلابی و لکه برگ قارچی دیگر اشاره کرد.این بیماری های قارچی معمولاً رشد درختان و محصولات را کاهش می دهد. علاوه بر برگ ، لکه های سیاه نیز می تواند روی میوه ایجاد شود که باعث ایجاد شکاف در میوه می شود. در این بیماری ها ، به منظور تمیز نگهداشتن پای درختان و دیگران ، توصیه می شود از قارچ کش هایی مانند تیوفانات - متیل و مانکوکسیب استفاده کنید که از بهار شروع می شود و البته بعد از ریزش گلبرگ های گل. بیماری گلابی شامل پوسیدگی ریشه است که در اثر وجود آهک در خاک ایجاد می شود ، مانند فیتوفتورا ​​، قارچ ریشه ، پوسیدگی تلخ ، سل و بیماری سبز.