معایب نهال گردو ژنوتیپ

معایب گردو ژنوتیپ:

نهال گردو ژنوتیپ یکی از ارقام گردو در کشور است. این گردو معمولا عمر طولانی دارد. گردو ژنوتیپ به صورت دانه ای و پیوندی وجود دارد. معایب گردو ژنوتیپ یکی دیگر از مواردی است که در ساخت باغ گردو ژنوتیپ باید مورد توجه قرار گیرد.

کشاورزان و باغداران برای کاشت گردو در هر منطقه باید اطلاعاتی در مورد هر نوع گردو داشته باشند تا بتوانند نهال مورد نظر را به درستی انتخاب کرده و در باغ خود بکارند. در این مطلب سعی داریم شما را با معایب گردو ژنوتیپ آشنا کنیم تا با معایب آن به طور نسبی آشنا شوید.

گردو ژنوتیپ برای مناطق گرمسیری و معتدل مناسب است. بنابراین، دارای معایبی است که در متن زیر ذکر شده است:

1. دیرگل بودن گردو ژنوتیپ: با توجه به اینکه گردو ژنوتیپ برای کاشت در مناطق گرم و معتدل مناسب است، دیرگل بودن آن یکی از معایب نهال گردو ژنوتیپ است. در این مناطق، درختان دیرگل نسبت به سرما حساسیت نشان می دهند، بنابراین گلدهی در مناطق گرمسیری که سرما محدود است ممکن است دشوار باشد.علاوه بر این، دیرگل دادن در این مناطق منجر به تأخیر در تولید میوه می شود و بر تولید و درآمد کشاورزان تأثیر می گذارد.

2. زود خزان بودن گردو ژنوتیپ: در مناطق گرمسیری که بیماری ها بسیار فعال هستند، درختان زودرس بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هستند. بنابراین، زود خزان بودن یکی دیگر از معایب گردو ژنوتیپ است.

3. رشد کند در مناطق گرمسیری: در مناطق گرمسیری با آب کمتر و آب و هوای گرم و خشک مواجه هستیم، درختان گردو عموماً به آب زیادی نیاز دارند، بنابراین یکی از معایب گردو ژنوتیپ در این اقلیم رشد کند آن است.

4. مقاومت ضعیف در برابر سرما: درختان گردو ژنوتیپ مقاومت ضعیفی در برابر سرما دارند. بنابراین، اگر این درخت در آب و هوای سردتر کاشته شود، ممکن است دچار سرمازدگی شود.

5. سرمازدگی می تواند به گل ها و میوه درختان گردو آسیب برساند. اگر یخبندان در طول گلدهی رخ دهد، ممکن است باعث از بین رفتن گل و در نتیجه کاهش تعداد میوه شود. علاوه بر این، اگر درخت گردو به یخبندان حساس باشد، توسعه و رشد محصول ممکن است به تاخیر بیفتد.

6. گزینه ای غلط برای کاشت در ارتفاعات: درختان گردو ژنوتیپ برای کاشت در ارتفاعات مناسب نیستند. به طور معمول، درختان ژنوتیپی را می توان در ارتفاعات بین 600 تا 1000 متر از سطح دریا کاشت. با افزایش ارتفاع، درختان این ژنوتیپ آسیب می بینند و نتایج خوبی به بار نمی آورند.

7. زمان بازدهی طولانی: در مورد مضرات گردو ژنوتیپ می توان به این نکته اشاره کرد که این درخت پس از 6 تا 8 سال شروع به ثمره اقتصادی می کند. این بدان معنی است که باغبان باید حدود 8 سال صبر کنند تا درخت شروع به میوه دادن کند. این امر به همراه برخی از انواعی که در سال چهارم شروع به میوه دادن می کنند، بسیار پرهزینه است و در نتیجه باعث اتلاف وقت، انرژی و هزینه می شود.

8. پوسته ی سخت گردو ژنوتیپ: پوسته درخت گردو ژنوتیپ تقریبا سخت است و برای شکستن آن نیاز به ابزار دارد که این یکی از معایب درخت گردو ژنوتیپ است. در واقع، پوسته سفت گردو ممکن است باز کردن مغز گردو و یا حتی خوردن آن را برای برخی افراد مشکل کند.این ویژگی نقطه ضعفی در قابلیت استفاده محصول به حساب می آید.

9. اینها معایب های گردو ژنوتیپ است که در بالا ذکر شد. اما اگر بتوان درخت گردو ژنوتیپ را در منطقه ای کاشت که شرایط آب و هوایی مطلوب برای درختان گردو را داشته باشد، می توان کاستی های نهال گردو ژنوتیپ را تا حدودی کاهش داد و با مراقبت دقیق، درخت به عملکرد خوبی دست یابد.

سخن پایانی:

گردو گروهی از میوه های خوشمزه و مقوی است. اما هر کدام از آنها ممکن است معایب خاصی داشته باشند. محصول درخت ژنوتیپ تخم مرغی شکل است.این مشکلاتی را برای بازاریابی گردو ژنوتیپ ایجاد می کند. گردوهای تخم مرغی شکل ممکن است در برخی بازارها که شکل و ظاهر سنتی و معمولی را ترجیح می دهند کمتر مورد استقبال قرار گیرد. بنابراین، این یکی دیگر از معایب گردو ژنوتیپ است.

دستیابی به محصول کامل گردو ژنوتیپ در یک دوره زمانی طولانی می تواند یک چالش اقتصادی برای کشاورزان باشد. زیرا این مشکل باعث کاهش درآمد در چند سال اول برداشت می شود.

علاوه بر این، زود خزان بودن درختان گردو ممکن است منجر به مشکلاتی مانند کاهش کیفیت میوه و توسعه محدود ساختارهای گیاهی شود. بررسی دقیق و انتخاب ژنوتیپ های مناسب برای شرایط محیطی خاص می تواند به رفع برخی از کاستی های گردو ژنوتیپ کمک کند.