کوددهی نهال زرشک

کوددهی نهال زرشک:

در مورد کوددهی زرشک آنچه باید به آن توجه کنید این است که قبل از هر اقدامی آب و خاک توسط کارشناسان مربوطه به طور کامل آنالیز شود.

کودهای قابل استفاده برای انواع مختلف زرشک باید شامل کودهایی باشد که منبع غنی از موادی مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم و همچنین کودهایی به شکل آمونیوم ازت مانند اوره، اوره و گوگرد و سولفات آمونیوم از جمله کودهای توصیه شده هستند.لازم به ذکر است که برای رشد بهتر، توسعه کافی و تولید اقتصادی محصولات، تامین سایر مواد مغذی مانند کلسیم، منیزیم، آهن، منگنز، مس، روی و بور ضروری است که به درخت برسد و اگر خاک نتواند این میزان مواد را به درخت برساند در صورت رشد درخت از کودهای حاوی این عناصر استفاده می کنیم تا از رشد و کیفیت محصول تولیدی کاسته نشود وگرنه از رشد درخت کاسته شده، تعداد میوه کمتر و نامرغوب تری تولید خواهد شد.

• استفاده از کودهای حاوی آلی:

یکی از رایج ترین انواع کودهای آلی مورد استفاده برای ارقام زرشک کود گاوی است و از ویژگی های این نوع کود می توان به غنی بودن از مواد مغذی مختلف، تهویه مناسب، ظرفیت نگهداری آب بالا و نفوذپذیری اشاره کرد.

با توجه به اینکه نتایج آزمایشات انجام شده بر روی خاک باغ هایی که زرشک در آنها کشت می شود نشان می دهد که میزان مواد آلی موجود در آنها کمتر از 5 درصد است، بنابراین برای هر هکتار از باغ هایی که زرشک در آنها کشت می شود، حدود 15 تن کود گاوی مورد نیاز است، یا در عوض 10 تن کود گوسفندی پوسیده شدهدر روزهای پایانی دوره سرد توصیه می شود.

• همانطور که می دانید زرشک مواد مغذی خود را از طریق ریشه دریافت می کند، بنابراین نباید اجازه دهیم کود با تنه و برگ درختان تماس پیدا کند زیرا باعث آسیب می شود.

• برای موثرتر شدن کود دهی در باغات زرشک بهتر است از روش چالکود یا کانال کود استفاده شود که در زیر به شرح آن می پردازیم:

با روش چالکود باید دو حفره در سایه انداز و در جهت جریان آب به فاصله یک متر از تنه درخت حفر کرد سپس کود را در این حفره ها ریخته و به آرامی با چنگک با خاک مخلوط کرد، و سپس به آنها آب اضافه می کنیم تا بوسیله ریشه جذب شوند.

• استفاده از کودهای حاوی نیتروژن:

میانگین غلظت نیتروژن در میوه زرشک حدود 03/0 درصد (30 میلی گرم در 100 گرم ماده خشک) است. البته باید در نظر داشت که مقادیر بهینه و میانگین غلظت عناصر غذایی در گیاهان بسته به موقعیت جغرافیایی، روش مدیریت، روش و زمان نمونه برداری، مقدار و نوع کود متفاوت است.

لازم به یادآوری است که استفاده بیش از حد از هر نوع کود نیتروژن دار در فصل بهار می تواند باعث تشکیل شاخه های فرعی جدید و کاهش سایز میوه ها شود.همچنین استفاده بیش از حد از کودهای نیتروژن دار در مرداد یا شهریور باعث تغییر رنگ محصول می شود که این موضوع بازارپسندی زرشک را کاهش می دهد، البته استفاده از محلول های غذایی حاوی نیتروژن، روی و بور (که در بین کشاورزان به عنوان کود فروتست شناخته میشود). در فروردین ماه (قبل از گلدهی یا پس از ریزش کامل گلبرگها) به صورت محلول پاشی و اوره با غلظت 3 در هزار در تیرماه در افزایش تعداد خوشه و اندازه میوه ها نقش موثری دارد. خاطرنشان می شود که استفاده از محلول های غذایی حاوی بور فقط در باغ های زرشک ساخته شده در ارتفاعات و کوهپایه ها توصیه می شود و برای باغات دشت ها که معمولاً دارای شوری خاک بیش از 4 دسیزیمنس در متر هستند، استفاده از محلول های حاوی نیتروژن و روی (بدون بور) توصیه می شود. توصیه می شود قبل از سمپاشی هر گونه کود در سرتاسر باغ، با انجام آن روی چندین درخت، از عدم آسیب رسانی به میوه ها و بازارپسندی آنها اطمینان حاصل شود.

رایج ترین کود نیتروژنی، کود اوره است.

• استفاده از کودهای حاوی فسفر:

میانگین غلظت فسفر در میوه زرشک حدود 3/0 درصد (300 میلی گرم در 100 گرم ماده خشک) است. (وجود مقدار کافی فسفر در خاک باعث توسعه سیستم ریشه زرشک، دسترسی بیشتر به مواد غذایی و آب، افزایش رشد شاخه های جانبی و در نتیجه افزایش کمی و کیفی عملکرد میوه می شود. اگر در زمان احداث باغ، به ازای هر نهال زرشک نیم تا یک کیلوگرم کود سوپر فسفات تریپل در کف گودال در فاصله 40 سانتی متری از سطح خاک قرار گیرد. نیاز زرشک به فسفر در سال های بعد تامین می شود (به شرطی که هر سال به طور منظم از کود دامی استفاده شود). نیاز چندانی به کوددهی فسفر وجود نخواهد داشت. به دلیل تثبیت و از دسترس خارج شدن فسفر، این کودها باید عمیق و نزدیک به ریشه قرار داده شوند. همچنین در صورت لزوم، کودهای فسفر حل شده در آب را می توان به عنوان کود آبیاری استفاده کرد و البته بهتر است از محلول پاشی در خرداد یا تیرماه استفاده شود. لازم به ذکر است که مصرف زیاد کودهای فسفر باعث اختلال در رشد گیاهان و کمبود روی و مس می شود.

• استفاده از کودهای حاوی پتاسیم:

غلظت پتاسیم در برگ درخت زرشک نباید کمتر از 2 درصد باشد. همچنین میانگین غلظت پتاسیم در میوه زرشک حدود 1300 میلی گرم در هر 100 گرم ماده خشک است. (این مقدار در مقایسه با غلظت سایر عناصر غذایی از جمله فسفر (300 میلی گرم در 100 گرم ماده خشک) بسیار بیشتر است و نشان دهنده وابستگی بالای درخت زرشک به پتاسیم است، اما به کوددهی پتاسیم نسبت به سایر عناصر غذایی توجه نشده است.

• استفاده از کودهای حاوی کلسیم:

میانگین غلظت کلسیم در میوه های زرشک حدود 210 میلی گرم در هر 100 گرم ماده خشک است. کمبود مطلق کلسیم در خاک هایی که در آن زرشک کشت می شود رایج نیست، زیرا بیشتر خاک ها آهکی سرشار از کلسیم هستند. اما در این مناطق عوامل متعددی وجود دارد که باعث اختلال در انتقال این عنصر در گیاه به ویژه انتقال آن به میوه می شود. این عوامل عبارتند از:

1- شوری زیاد منبع آب و وجود یون سدیم. یون سدیم با جذب کلسیم در گیاه رقابت می کند و در نتیجه میزان جذب کلسیم را کاهش می دهد.

2- استفاده بیش از حد از کودهای فسفر باعث رسوب کلسیم در شیره کشت به صورت فسفات کلسیم می شود.

3-رطوبت نسبی کم در طول روز همراه با دمای بالا و تابش شدید نور خورشید در زمان تشکیل و رشد میوه. به دلیل افزایش تعرق از برگ ها، در چنین شرایطی کلسیم بیشتر در برگ ها تجمع می یابد و میوه با کمبود این عنصر مواجه می شود.

4- آبیاری کم یا نامنظم در باغات زرشک. از آنجایی که کلسیم فقط در آوندهای چوبی منتقل می شود، بنابراین کاهش جذب آب باعث کاهش جذب کلسیم نیز می شود.

با رعایت نکاتی مانند آبیاری منظم باغات، آبیاری در عصر یا شب و مصرف متعادل کودهای فسفره می توان بدون نیاز به مصرف کودهای کلسیمی به بهبود وضعیت کلسیم گیاه کمک کرد.

• استفاده از کودهای حاوی گوگرد:

گوگرد بخشی جدایی ناپذیر از اسیدهای آمینه و در نتیجه پروتئین ها است. اطلاعات منتشر شده در مورد گوگرد و نقش و اهمیت آن در تغذیه زرشک وجود ندارد. اما به نظر می رسد مانند اکثر گیاهان، غلظت گوگرد در زرشک نیز زیاد است، بنابراین توجه به تغذیه گوگردی در زرشک به ویژه به دلیل شور و قلیایی بودن خاکی که این محصول در آن وجود دارد ضروری است.